Część z Was kojarzy mnie z portalu Dumapomorza.pl i podcastu Głos Portowców. Jak to w życiu bywa, coś się kończy, żeby mogły przyjść nowe wyzwania, nowe doświadczenia i przede wszystkim nowe przygody.

Gdy dwa lata temu zaczynałem pisać o Pogoni, kompletnie nie spodziewałem się, że aż tak bardzo zmieni się moje kibicowskie funkcjonowanie. Z jednej strony dwa lata to dużo czasu z drugiej cały świat funkcjonuje obecnie bardzo szybko i te dwadzieścia cztery miesiące przeleciały mi niczym pstryknięcie palca.

Czy moje pisanie stało się od tamtego czasu lepsze? Tego nie wiem nie mi to oceniać. Natomiast mam przeświadczenie, że nie zmarnowałem tego czasu.

Poznałem wielu fantastycznych ludzi, nawiązałem kontakty z dziennikarzami sportowymi, poznałem trochę Pogoń od kuchni. Dziś na Pogoń patrzę trochę bardziej analitycznie, czasem z większym dystansem, ale zawsze z wielkimi emocjami i marzeniami, by Portowcy radzili sobie jak najlepiej.

Jakiś czas temu miałem kilka pomysłów na teksty i wywiady o lokalnej szczecińskiej piłce, niestety z różnych powodów nie udało mi się ich zrealizować. Na niższych poziomach rozgrywkowych są pasjonaci, którzy z wielkim zaangażowaniem pracują w małych klubach, często są niedoceniani, a wykonują świetną robotę. To jeden z tematów, którymi zajmę się na łamach Ligowca. Nie oznacza to, że przestanę pisać o Portowcach, tematy z Twardowskiego będą pojawiały się regularnie i nie ograniczę się tylko do relacji meczowych. Przyzwyczaiłem się do cotygodniowych felietonów, całkiem dobrze czuje się w tej formie. Jest to miejsce do wyrażenia osobistej opinii i zdania na konkretny temat, nie muszę ograniczać się do podania suchej informacji czy kopiowania newsa. Kto mnie zna, ten wie, że czasem bywam kontrowersyjny, ale zawsze staram się pisać obiektywnie i z merytorycznymi argumentami.

Felietony nie zawsze będą o Pogoni, będę starał się rotować tematami. Jakiś czas temu za namową Mateusza Kasprzyka zacząłem pisać tzw. Chudzikowiska, to też forma felietonu. Nie są to cykliczne teksty, natomiast będę je publikował w momencie jakiegoś nadzwyczajnego, sensacyjnego wydarzenia związanego z piłką, i tu jak w cotygodniowych felietonach także nie będę ograniczał się do Pogoni.

A teraz czas na parę zdań o bieżących wydarzeniach. Kilka dni temu młodzi Portowcy wywalczyli tytuł Mistrza Polski. Dla wielu z nich to pierwszy tak znaczący sukces w rozpoczynającej się dopiero karierze piłkarskiej. Oczywiście to wielkie osiągnięcie i należy bardzo mocno je docenić. Musimy jednak pamiętać, że to na razie poziom Centralnej Ligii Juniorów, wszystkim, którzy hurtowo wysyłają zawodników U18 do pierwszej drużyny Pogoni, proponuję chłodny prysznic.

Przed młodzieżą jeszcze wiele pracy i daleka droga do seniorskiej piłki. Należy się tym chłopakom mocno przyglądać, monitorować ich postępy, ale wprowadzanie do dorosłego grania należy przeprowadzić bardzo ostrożnie.

Jest w tej grupie Hubert Turski i w mojej opinii na tę chwilę to jedyny piłkarz, który może realnie powalczyć o minuty w przyszłym sezonie Ekstraklasy, w zespole Kosty Runjaicia. Młody napastnik ma wszystko, aby zaistnieć w seniorskim graniu. Jedyny mankament, jaki dostrzegam to liczba kontuzji, jakie Hubert ma za sobą. Niestety wydawać się może, że popularny Turek jest piłkarzem kontuzjogennym i jeżeli coś miałoby mu przeszkodzić w zrobieniu kariery to właśnie urazy. Trzeba natomiast mocno kibicować 18-latkowi i liczyć, że stanie się kolejnym zawodnikiem, który zostanie wypromowany przez Akademię. Jest także w tej grupie Mateusz Łęgowski, rówieśnik Turskiego. Mateusz to środkowy pomocnik, a jak wiemy te pozycje w pierwszej drużynie Portowców obsadzone są dość mocno, tym bardziej, że wraca z wypożyczenia Maciej Żurawski. Łęgowski może być przymierzany jako zastępca Damiana Dąbrowskiego natomiast przed 18-latkiem jeszcze daleka droga, by realnie zaznaczył swoją obecność w pierwszej drużynie Portowców.

Dziś o godzinie 18 skupienie dużej części Polaków zwrócone będzie na ostatni grupowym meczu naszej reprezentacji na Mistrzostwach Europy. Kibice ze Szczecina szczególną uwagę poświęcą Kacprowi Kozłowskiemu. Najmłodszy piłkarz w historii tych rozgrywek już robi ogromne zamieszanie na międzynarodowej arenie. Utrzymanie tak utalentowanego zawodnika w barwach Pogoni będzie zadaniem arcytrudnym. Nie jest tajemnicą, że zainteresowanie 17-latkiem jest ogromne, a codzienne doniesienia medialne o kolejnych klubach włączających się w wyścig o pozyskanie Kacpra staje się już swoistą telenowelą. Pozytywne opinie wielu ekspertów po tym, jak Kozłowski zaprezentował się na tle reprezentacji Hiszpanii, jest kolejnym argumentem do tego, by sądzić, że prędzej niż później wybuchnie informacja o zmianie barw klubowych. Absolutnie nie zdziwię się, jeżeli kwota, za jaką młodzieżowiec Pogoni odejdzie z klubu, będzie rekordowa i oprze się o kilkanaście milionów euro. Nie wiem, czy uda się utrzymać Kozłowskiego na kolejny sezon w granatowo bordowych barwach.

Niestety dla kibiców Portowców mocno w to wątpię.

autor: maciekchudzik

data dodania: 2021-06-23 06:48:14